Adoptie

(Wettelijke) adoptie is een formeel contract waarbij een fysiek persoon alleen of twee fysieke personen samen (de adoptant/adoptanten) een ander fysiek persoon (de geadopteerde) als afstammeling aanneemt/aannemen.

Aanvankelijk konden alleen gehuwde heteroseksuele partners samen adopteren. Sinds 1 september 2005 kunnen ook ongehuwde heteroseksuele partners samen adopteren: wettelijk samenwonenden worden gelijkgesteld met gehuwden, feitelijk samenwonenden moeten aantonen dat ze al minstens 3 jaar permanent samenwonen. De wet van 18 mei 2006 (publicatie 20.6.2006) schrapt de voorwaarde dat de adopterende partners van verschillend geslacht moeten zijn zodat homoseksuele koppels sindsdien over dezelfde rechten beschikken als heteroseksuele.

Voor adoptie moeten een aantal voorwaarden worden ingevuld. Hieronder een overzicht:

De algemene voorwaarden voor adoptie

De adoptant(en) moet (moeten):

minstens 25 jaar zijn,
15 jaar ouder zijn dan de geadopteerde,
desgevallend de toestemming bekomen van zijn/haar echtgenote/echtgenoot of samenwonende partner.

Is de geadopteerde het kind of adoptief kind van de echtgenoot of partner van de adoptant (de co-ouderadoptie) dan volstaat het dat de adoptant 18 is en 10 jaar ouder dan de geadopteerde.

Is de geadopteerde:

jonger dan 12: dan is de toestemming vereist van de ouder(s)
12 of ouder: dan is ook de toestemming nodig van hem- of haarzelf
18 of ouder: dan volstaat de toestemming van hem- of haarzelf.

Na het overlijden van de adoptant(en) of om zeer gewichtige redenen is een nieuwe adoptie mogelijk.

Er bestaan 2 mogelijke vormen van adoptie:

Kleine = gewone adoptie

De geadopteerde stamt juridisch af van de adoptant(en).
De band van verwantschap die uit de adoptie ontstaat, strekt zich uit tot de afstammelingen van de geadopteerde.
de geadopteerde draagt de familienaam van de adoptant of als man en vrouw samen adopteren, de naam van de man. Als twee personen van gelijk geslacht samen adopteren, bepalen zij samen de familienaam.
De rechtbank kan toestaan dat de geadopteerde zijn naam behoudt, voorafgaand of gevolgd door die van de adoptant of de adopterende man of een van de partners van gelijk geslacht.
De adoptant(en) verwerft (verwerven) het ouderlijk gezag.
Tussen geadopteerde en adoptant(en bestaat wederkerige steunplicht.
De geadopteerde en zijn afstammelingen behouden hun erfrecht in hun oorspronkelijke familie. Op de nalatenschap van de adoptant(en) verkrijgen ze dezelfde rechten als een kind of zijn afstammelingen.
Op de nalatenschap van de bloedverwanten van de adoptant(en) verwerven zij geen rechten.
De gewone adoptie kan herroepen worden op verzoek van (een van) de adoptant(en), van de geadopteerde of van de Procureur des konings.

Grote = volle adoptie

In geval van grote adoptie geldt er een bijkomende voorwaarde: nl. de geadopteerde dient minderjarig te zijn.
De geadopteerde verwerft dezelfde positie in de adopterende familie als deze van de biologische kinderen, maar verliest de band met zijn/haar oorspronkelijke familie.
De verbodsbepalingen inzake huwelijk t.o.v. de oorspronkelijke familie blijven evenwel bestaan.
Volle adoptie is onherroepelijk.

Hoe verloopt een adoptieprocedure ?

Hier maken we een onderscheid tussen een binnenlandse adoptie en een buitenlandse adoptie.

Binnenlandse adoptie

Wie wil adopteren, meldt dit eerst bij de bevoegde dienst. Voor de Vlaamse gemeenschap is dit de Vlaamse centrale autoriteit inzake adoptie (VCA). De kandidaat-adopiteouder kan dan kiezen voor een zelfstandige adoptie of ovvr een adoptie via een erkende binnenlandse adoptiedienst. De zgn. vrije adoptie, buiten elke overheidsdienst om, is niet meer toegelaten.

In beide gevallen moet een voorbereidingscursus (van 20u) worden gevolge in een erkend voorbereidingscentrum. Na afloop ontvangt de kandidaat-adoptant een attest van voorbereiding, noodzakelijk om de gerechtelijke adoptieaanvraag in te dienen.

De gerechtelijke aanvraag, in de vorm van een eenzijdig verzoekschrift, wordt samen met een aantal vereiste documenten (opgesomd in art. 1231-3 e.v. GWB) neergelegd bij de Jeugdrechtbank.

De Jeugdrechtbank beveelt een maatschappelijk onderzoek, op grond waarvan zij de kandidaat-adoptieouder(s) kan geschikt verklaren voor adoptie.

Tenslotte kan het eigenlijke adoptieproce beginnen.

Buitenlandse adoptie

De buitenlandse of interlandelijke adoptie kwam mede tot stand op grond van het Haagse verdrag, toegepast in België bij de wetten van 13 maart 2003 en 24 april 2003, en voor de Vlaamse gemeenschap het decreet van 15 juli 2005 tot regeling van de interlandelijke adoptie van kinderen.

De procedure voor buitenlandse adoptie loopt min of meer parallel met deze voor de binnenlandse adoptie. Belgische (hetero- of homo-) koppels kunnen naar Belgisch recht een buitenlands kind adopteren. Maar er moet ook rekening worden gehouden met de nationale wetten van het buitenlands kind en die aanvaarden niet alles wat in België is toegestaan.

Zoekveld