Felix Van Bueren

Felix Van Bueren, geboren in 1883, is de jongste van negen kinderen van veekoopman en winkelier Theodoor en zijn vrouw Catharina. Hij blijft in het ouderlijk huis wonen: een wit, met klimop bedekt pand naast het Achter d’Hovenplein. 

Felix trouwt met Marie Goossenaerts. Het koppel blijft kinderloos. Als bakker en kruidenier kende iedereen in het dorp Felix wel. Ook was hij heel betrokken binnen de kerk. Zo luidde hij de klokken en ging hij rond met de schaal tijdens de dienst. Daarnaast was hij lid van de brandweer.

Tijdens de oorlog komt Felix’ broer Louis uit Merksem met zijn familie bij hen inwonen. Een heel aantal monden extra te voeden, maar op het platteland was er eten genoeg. De oorlog blijft al bij al goed leefbaar voor hen. Tijdens de bombardementen gaan ze schuilen in ‘den bak van het Oud Gemeentehuis’. De kerktoren wordt getroffen maar de huizen blijven gespaard, en ook de familie Van Bueren komt er met de schrik van af.

Na de oorlog blijft jongste neef Franciscus (Frans) met zijn vrouw en kinderen bij nonkel Felix wonen. Marie is intussen gestorven. Frans en zijn familie helpen Felix met het huishouden en het uitbaten van de winkel. Hun jongste dochter, Thea, woont overigens ook nog steeds in het huis.

Op zijn 65ste komt Felix lelijk ten val wanneer hij een stel schoolbengels achterna loopt die de noten van zijn walnotenboom hadden gepikt. Hij sterft aan de gevolgen van dit ongeluk.

Zijn engagement in de kerk blijkt ook nog na zijn dood: een aanzienlijke som gaat naar het opdragen van missen voor zijn zielenheil en een flink aantal aflaten. Felix wordt herinnerd als een man van zijn woord. Familie was heilig voor hem.

Dit grafteken in blauwe hardsteen, voorzien van een stèle met kruis, werd gemaakt door steenhouwer John Palinckx uit Ekeren (Mariaburg). Het eenvoudige art-deco-ontwerp met rechte lijnen is stijlzuiver en een mooi toonbeeld van graven uit deze periode. De letters zijn verdiept aangebracht en vertonen restanten van zwarte verf.