Lourdesgrot Gooreind
In het hart van Gooreind, op de hoek van de Grotstraat en de Mansionstraat, stond ruim honderd jaar lang een indrukwekkende Lourdesgrot, een plek van rust, herinnering en gebed. Vandaag maakt deze historische site plaats voor een hedendaags kunstwerk dat de symboliek en waarde van de oorspronkelijke grot blijft eren.
Een stukje geschiedenis
De Lourdesgrot van Gooreind werd begin 20ste eeuw opgericht door professor Paul Mansion, hoogleraar aan de universiteit van Gent. Zijn dochter Maria Mansion (1874–1912) leed aan een zware ziekte. In de hoop op een wonder trok ze naar Lourdes. Helaas bleef genezing uit. Kort na haar pelgrimstocht overleed Maria.
Uit verdriet, maar vooral uit liefde en geloof, liet Paul Mansion een Mariagrot bouwen op zijn vakantiedomein in Gooreind. Hij wilde een plek creëren waar mensen hoop en troost konden vinden, zoals zijn dochter dat ook zocht.
In 1923 schonk de familie Mansion de grot, samen met het omliggende terrein van ruim 5.500 m², aan het Gods-Gasthuis van Gooreind (nu OCMW Wuustwezel). Voorwaarde: de plek moest “ten eeuwigen dage” onderhouden worden in goede staat.
Gedurende honderd jaar bleef de grot een geliefde rustplaats voor buurtbewoners, gelovigen, fietsers en wandelaars. Er stonden bankjes, bezoekers plaatsten bloemen of kaarsjes, en het Mariabeeld bleef symbool voor geborgenheid en hoop.
Van restauratie naar herbestemming
Ondanks een eerdere restauratie in 2009 begonnen er ernstige structurele problemen op te treden. De betonrot en ijzerrot bracht de stabiliteit van de grot in gevaar. De onderhoudskosten liepen op, en pogingen om subsidies voor restauratie te verkrijgen bleven zonder resultaat. Om veiligheidsredenen moest de site worden afgesloten.
Het lokaal bestuur stond voor een moeilijke beslissing, herstellen of herdenken? In overleg met buurtbewoners, het verenigingsleven, de erfgoedraad, de cultuurraad en de parochie werd beslist om de grot niet letterlijk te behouden, maar haar betekenis op een nieuwe manier te bewaren.
Een symbolische én toekomstgerichte keuze, de site transformeren tot een kunstzinnige stilteplek die recht doet aan het verleden en uitnodigt tot bezinning in het heden.
Een nieuwe invulling: Circulus Sanctus
In 2023 lanceerde het lokaal bestuur Wuustwezel een open kunstwedstrijd voor een nieuw ontwerp dat de spirituele betekenis van de grot zou vertalen naar een hedendaagse context. De oproep leverde 48 inzendingen op uit België en Nederland.
De selectie gebeurde door een jury met vertegenwoordigers uit de cultuurraad, erfgoedraad en parochie. Het winnende ontwerp werd “Circulus Sanctus” van kunstenaar Jef Van Campenhout (Studio Van Campenhout).
Het ontwerp in beeld
- Dubbele cirkel in Cortenstaal: symboliseert de eeuwige bescherming van Maria. Het materiaal leeft mee met het weer en krijgt een warme roestkleurige patina die de tand des tijds trotseert.
- Spitsbogen als spirituele poorten: verwijzen naar de menselijke levensreis, vol uitdagingen, hoop en zegeningen, onder Maria’s hoede.
- Wilde wingerd: een klimplant die zich zal omhelzen rond het kunstwerk, verandert mee met de seizoenen en staat symbool voor groei, verbondenheid en genade.
- Mariabeeld en kapel: blijven een centrale rol spelen in het geheel, als herkenningspunt en rustplek voor wie troost of stilte zoekt.
Het werk nodigt uit tot bezinning, zonder op te dringen. Gelovigen, wandelaars, jongeren, ouderen, iedereen is welkom in deze hernieuwde ruimte.
Stilteplek én ontmoetingsplek
Het kunstwerk maakt deel uit van een ruimer plan voor de herinrichting van de volledige site. In samenwerking met een landschapsarchitect wordt het parkje opgewaardeerd tot een rustige, groene oase. Er komen zitplaatsen en open zones voor reflectie of ontmoeting, voor jong en oud, gelovigen en zoekenden.
